De Westhoek is een belangrijk teeltgebied voor pootgoed binnen Vlaanderen. De laatste jaren zien we, op vraag van een groeiende verwerkende industrie, binnen de pootgoedteelt een verschuiving van het rassenpakket naar rassen die minder knollen per struik vormen. Om het rendement van de pootgoedteelt te verhogen willen we binnen dit project de mogelijkheden nagaan om ethyleen toe te passen tijdens de bewaring om het stengelaantal te verhogen. De toepassing zal op praktijkschaal gebeuren en nadien opgevolgd worden via serre- en praktijkproeven. De resultaten van deze opvolging zullen kenbaar gemaakt worden aan de sector.
De teelt van aardappelen is de laatste jaren sterk geëvolueerd naar rassen die gebruikt worden in de verwerkingsindustrie die een grote uitbreiding kent in ons land (vooral West -Vlaanderen). Op die manier is het oude bekende ras Bintje heel snel aan het verdwijnen uit het areaal dat geteeld wordt door de Vlaamse consumptieaardappelteler. De voorliefde van de industrie voor nieuwe rassen wordt ingegeven door een lagere opbrengst van Bintje en minder zekere kwaliteit door de problemen met doorwas bij Bintje in de afgelopen warme en droge zomers. Het feit dat ze op die manier ook de volledige keten kunnen controleren speelt ook wel mee. (nieuwe rassen zijn ook monopolierassen die grotendeels op contract worden geteeld. Tot voor enkele jaren was het Bintje een belangrijke pijler voor de West-Vlaamse pootgoedteler vermits hij zijn oogst in de streek kon vermarkten. Nu de consumptieteler massaal is overgeschakeld naar de monopolierassen moet de pootgoedteler ook omschakelen anders koopt onze West-Vlaamse aardappelboer zijn pootgoed terug in Nederland. Nu is het zo dat de vermenigvuldigingsfactor van aardappelvariëteiten niet gelijk is voor elk ras. Het ene ras maakt meer stengels/knollen aan dan het andere. Voor de consumptieteler is dit niet zo belangrijk. Mits wat dichter planten zal de volgroeide knol de maximale opbrengst bereiken. De fabriek/contractant zal de extra kilos pootgoed voor het pootgoed eventueel wat goedkoper geven om zo zijn ras toch verkocht te krijgen bij de consumptieteler. De pootgoedteler mag zijn pootaardappel niet laten uitgroeien om het risico op virusverspreiding door bladluizen tijdens de zomermaanden te beperken maar ook omdat er kleine aardappelen als pootgoed vereist zijn. Daarom is die vermenigvuldigingsfactor bij de pootgoedteler van groot belang. Als er een manier bestaat om per knol 3,5 of 4 stengels te krijgen ipv de huidige 3 zal de opbrengst ook navenant stijgen. Tijdens de zoektocht naar een vervangmiddel voor de CIPC (het kiemremmingsmiddel bij consumptieaardappel) heeft men effecten ontdekt die bruikbaar zijn bij pootgoed. Het controleren van de scheutgroei met ethyleen, nodig voor een goede bewaring/frietkleur, heeft als neveneffect een lichte verhoging van het aantal scheuten/stengels. Bij pootgoed is het de bedoeling om gebruik te maken van het hoger aantal scheuten.
Momenteel wordt pootgoed in een frigo bewaard (rond 3°C) om zo de groei van scheuten te vermijden tijdens de bewaarperiode van september tot maart/april. Wanneer de techniek van vergassen wordt toegepast mag de bewaartemperatuur wat hoger zijn zodat een lager energieverbruik bekomen wordt dat de meerkost van het gebruik van ethyleen compenseert. De techniek wordt momenteel voorzichtig uitgeprobeerd door sommige telers in Nederland. Het is de bedoeling deze techniek uit te testen en te demonstreren voor de hele pootgoedsector in Vlaanderen waarbij 75% van het areaal van Vlaams pootgoed zich bevindt in West-Vlaanderen.
Inagro, provinciaal extern verzelfstandigd agentschap in privaatrechtelijke vorm
8970 Poperinge
België
8800 Roeselare
België